De huismuis
Mus musculus L
Mus domesticus
Familie: ware muizen
Grijs-bruine muis. 70-100mm lang excl. staart, weegt 15 tot 30 gram, spitse neus, alleseter met voorkeur voor vet en zoetig eten.
De huismuis is een van de meest bekende soorten die wij als plaagdierbeheersers tegenkomen. Zij zitten graag in de omgeving van mensen en zijn hiermee echte cultuurvolgers. Zij bouwen hun nest graag in de directe omgeving van waar zij voedsel kunnen vinden.
Schadelijkheid:
Huismuizen hebben de neiging om overal aan te knagen zoals aan kabels, verpakkingen, isolatie en voedsel. Muizen kunnen bovendien bepaalde bacteriën en ziektekiemen bij zich en bevuilen oppervlaktes met uitwerpselen en urine.
Huismuizen kunnen zich snel voortplanten. In ongeveer 8 tot 10 weken is een muis van geboorte tot geslachtsrijp verworden en daarna zal het vrouwtje jaarlijks 6 tot 10 nesten werpen met per nest een 5 tot 6 jongen. Hierdoor kan de huismuis snel uitgroeien tot een plaag.
uitwerpselen
Bestrijding:
Bij huismuizen kijken we altijd eerst naar preventie en wering. We letten hierbij onder andere op te nemen hygiënische maatregelen en mogelijkheden waar muizen binnen kunnen komen. Nadat we succesvol preventieve en weringsmaatregelen hebben getroffen gaan we, waar nodig, over op het afvangen van de reeds binnen gevestigde plaag. Hierbij geven we de voorkeur aan het gebruik van klapvallen en, waar nodig, zullen we eveneens rodenticiden inzetten voor het afvangen van de plaag. Bij overlast van huismuizen is het altijd zinvol in uw directe omgeving na te gaan of meerdere buren last hebben van muizen. Wanneer u gezamelijk en tegelijkertijd ingrijpt in het voorkomen van een plaag, werkt dit altijd effectiever.
voorbeeld weringsmaatregelen
inzet bestrijding
